Boekenbingofan Jenny vertelt ..

De eerste editie van de Boekenbingo was gebaseerd op de PABO tiplijst van Jacques Vriens. Hij zegt: “Het zou de leesbevordering enorm helpen als alle Pabo-studenten tijdens hun studie minimaal 60 kinderboeken zouden lezen.” Om de lijst onder de aandacht te brengen, is Juf Sanne in 2015 gestart met de Boekenbingo. Jenny Oreel is leerkracht groep 3 op basisschool de Avonturijn en doet al sinds de eerste editie mee. Dat ging niet altijd zonder slag en stoot. Lees haar ervaringen in deze blog.

Jenny: Het is dus gelukt die 60 boeken, collega Helga en ik hebben BINGO en Ellen heeft BIJNA BINGO. Maar dit alles ging niet zonder horten of stoten ..

Ellen reserveerde meteen een hele waslijst aan boeken bij de bieb maar kon met huilende baby en de hele santenkraam aan ellende (voordat je met zo’n kleintje van A naar B bent) weer zonder boeken huiswaarts, PASJE VERGETEN, (Biebdames zijn soms heel streng!) Geloof dat pappie de klus later geklaard heeft, zonder kind erbij, denk ik. Door het vele bibliotheekbezoek ben ik zelf mijn pas kwijtgeraakt Ik trof gelukkig een aardige mevrouw achter de balie die mij direct aan een nieuwe hielp.

Al gauw bleek dat sommige boeken bijna niet meer te krijgen waren. “De boten van de brakke put” (1956) bijvoorbeeld, vond ik na wat gezoek in de bewaarcollectie van de bieb. Maar toen ik dit boek uit had wilde Helga en Ellen het natuurlijk ook lezen. Ik zou het wel even verlengen. Maar toen bleek ineens dat verlengen niet kon omdat het gereserveerd was. Enfin, ik op m’n vrije dag naar school, storm groep 7 binnen en vertelde het Helga die juist gepland had dit boek ’s middags bij de kapper te lezen in het kader van efficiënt tijdgebruik. Dat feestje kon dus niet doorgaan! De hele klas luisterde mee, ha, ha. ‘Wie wil er nou een boek uit 1956 lezen?’, vroeg Helga mij. Doodse stilte in de klas, tja, misschien iemand van mijn leeftijd die het op Twitter voorbij heeft zien komen? Uit pure nostalgie? antwoordde ik. Wij kwamen er niet uit, de klas zweeg.

Helga mocht die middag bij de kapper dus haar weinige vrije tijd verbrassen met de gebruikelijke lectuur en ik kon direct door naar de bieb om het boek in te leveren. Maar ………. een paar dagen later lag het boek ineens weer op de bingotafel in de klas, huh? Wat bleek: Een leerling had het gereserveerd maar had die bewuste kappersmiddag wijselijk haar mond gehouden (arm kind). Helga kon dus alsnog genieten “De boten van de Brakke put” maar voor de kapper had ze voorlopig geen tijd, te druk met boeken zoeken. Over zoeken gesproken, “Wim is weg” konden wij ook niet vinden, nadat Ellen het Gouden boekje toch opgespeurd had, bleek dat ik het ook gewoon bij de buren had kunnen lenen.

Ellen reisde af naar Spanje, verbleef een paar daagjes bij een vriendin in Barcelona. Boeken voor de Bingo mee, geen tijd te verliezen hè! Ondertussen waren Helga en ik druk aan het speuren naar “Met je rug tegen de muur”. Ik liep al op zak met het telefoonnummer van de uitgever dat ik had gekregen van de Bruna eigenaar in de stad nadat ik uitgelegd had dat ik dat boek zocht. Thuis was man lief ook ingeschakeld, die zocht op Marktplaats en ………. vond een exemplaar! Wat bleek? Iemand anders had al geboden. Jasses! ‘Doe een hoger bod!’ riep ik vanaf de bank. Dus manlief bood hoger. Blieb blieb, daar ging de boekenbingoapp. Je raadt het nooit. Die Helga die geboden had op Marktplaats bleek onze eigen Helga van onze eigen Blauwe Aventurijn. We zaten dus tegen elkaar op te bieden! Gelukkig kun je ook annuleren en dat heb ik dan ook maar gauw gedaan.
Ondertussen was Ellen terug uit Spanje en wat bleek, dit boek stond gewoon bij haar Spaanse vriendin in de boekenkast. Maar ja, Ellen was inmiddels terug in Nederland! Op zulke momenten dacht ik wel, waar zijn wij mee bezig?! Met een bingo dus.

“Kat in de gordijnen” haalde ik in Middelburg op bij een aardige mevrouw die wel vaker mensen blij maakt met kinderboeken, dat was een leuke ontmoeting. Ondertussen kreeg ik nog een exemplaar van “Met je rug tegen de muur” van een andere buurvrouw, lag ook gewoon bij haar in huis. Enfin, zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan, maar dan wordt dit verhaal veel te lang! Volgende keer maar eerst even in de buurt checken lijkt me een goede optie. En goed kijken wanneer de boeken terug moeten, dan hoeven vaders niet vanuit hun werk naar school om hals over kop een boek van juf Jenny af te leveren, oh, oh……..