Op zijn site lezen we dat Yorrick vroeger al schrijver wilde worden, en tekenaar en muzikant. Tekenen is er in de loop der jaren een beetje bij ingeschoten, maar muzikant worden is wel gelukt. Hij schrijft muziek voor van alles: van films tot games. Hij kan urenlang aan zijn piano zitten pingelen of aan knoppen draaien in zijn geluidenlaboratorium. Tussentijds is hij altijd blijven schrijven en in 2019 verscheen zijn eerste boek: Billy Extra Plankgas. Dat was precies het soort boek dat hij als negenjarige zelf in een paar dagen zou hebben verslonden. Al snel verscheen een tweede deel, en daarna het prentenboek Hier zijn draken. Films die nergens draaien is zijn vierde boek. We mochten Yorick een aantal vragen stellen.
Hoe ben je met schrijven/illustreren begonnen?
Ik schreef al verhalen op de basisschool. Ik wilde toen vooral tekenaar worden, maar mijn tweede beroepskeuze was schrijver. Maar het duurde wel een tijdje voordat mijn eerste boek in de winkel lag, dat gebeurde pas op mijn veertigste!
Waar haal je je inspiratie vandaan?
Mijn inspiratie komt altijd onaangekondigd en ook meestal uit een onverwachte hoek. Ideeën komen vooral als ik niet op ideeën probeer te komen. En vaak is het eerst niet veel meer dan een gevoel, of een enkel beeld. Dat is er dan ineens en dan wordt er van alles aangezet in mijn hoofd en vanaf dat moment laat het me niet meer los.
Hoeveel uur schrijf je per week?
Dat verschilt wel een beetje, want ik heb naast het schrijven ook nog ander werk. Ik schrijf in elk geval in de avonden, ’s ochtends voor ik met mijn andere werk begin, en in de weekends. Dan zet ik een koptelefoon op en kan ik me heel goed afsluiten, waar ik ook ben, en meteen in mijn verhaal terug duiken.
Waar ben je op dit moment mee bezig?
Ik ben op dit moment heel ver met een nieuw verhaal, voor een iets oudere doelgroep. Het is iets heel anders dan Films die nergens draaien en Billy Extra Plankgas en ik ben er heel erg enthousiast over.
Heeft schrijven jouw leven veranderd?
Ja, dat denk ik wel. Vooral nu mijn boeken worden gepubliceerd en gelezen heb ik het idee dat ik op mijn plek terecht ben gekomen. Voorheen schreef ik dus wel heel veel, maar ik had geen lezerspubliek. Ik schreef voor mezelf, en hoewel dat nog altijd de voornaamste reden voor mij is om te schrijven, is het wel heel fijn als er anderen zijn die het lezen en er iets aan hebben. Soms krijg ik een berichtje van een lezer die echt is geraakt door iets wat ik heb geschreven, dat vind ik heel bijzonder.
Hoe verwerk je maatschappelijke thema’s in je boeken?
Dat hangt van het boek af, ik wil in elk geval wil ik nooit teveel met een vingertje wijzen of de lezer teveel in een bepaalde richting forceren. Ik vind het waardevol als lezers door een boek geprikkeld worden en dingen in een ander perspectief gaan zien. In het boek waar ik nu aan werk zitten best veel actuele maatschappelijke thema’s verwerkt en met het verhaal hoop ik op mijn manier mensen over die thema’s aan het denken te zetten.
In Films die nergens draaien is het thema vooral: Vat het leven aan en laat het niet aan je voorbijgaan. En het gaat natuurlijk over vergankelijkheid en hoe dat tegelijk droevig en mooi kan zijn.
Wie zijn jouw favoriete kinderboekenauteurs en waarom?
Roald Dahl, vanwege zijn fantasie en omdat hij een heel universum weet te creëren waarin je helemaal kunt verdwijnen.
Astrid Lindgren, vanwege Ronja de Roversdochter, wat mijn lievelingsboek was toen ik klein was.
Paul Biegel, vanwege De Kleine Kapitein (met de geweldige tekeningen van Carl Hollander), en omdat hij ook zoals Roald Dahl van die fantasievolle en tegelijk volkomen vanzelfsprekende werelden wist te maken.
Wist je dat ik…
– mijn geld verdien met muziek maken? Ik componeer muziek voor bijvoorbeeld games, televisieprogramma’s en musea. En ik maak ook de muziek bij mijn luisterboeken.
– vroeger mijn verhalen altijd met pen in schriften schreef, maar nu al kramp in mijn hand krijg als ik een kaartje schrijf?
– getrouwd ben met Yvonne Lacet, die de cover en de illustraties maakte voor Films die nergens draaien, en met wie ik het prentenboek Hier zijn draken maakte?
– twee kinderen heb die model staan voor de hoofdpersonen in de Billy Extra Plankgas-serie? En dat Dexter in het echt ook Dexter heet? En mijn dochter Billie in het boek Franka heet en dat zij de ruimtekonijnen met de lasers waar je wratten van krijgt heeft verzonnen?
– ik een heleboel Lego heb staan in mijn werkkamer?
