Sophie Pluim studeerde in 2015 af als illustrator aan de HKU. Sinds 2018 werkt ze als (kinder)boekenillustrator voor verschillende uitgeverijen. Haar illustratiestijlen verschillen per project: van zwart-wit met inkt, gekleurd aquarel tot digitaal of collage. Ze heeft ‘Mot en de metaalvissers’, geschreven door Sanne Rooseboom, prachtig geïllustreerd. De overwegend zwarte en bruine illustraties sluiten naadloos aan op het verhaal. De eenvoudige stijl, het kleurgebruik, het weerspiegelt de roestige situatie waarin Mot zich bevindt zowel letterlijk als in de relatie met haar moeder. Tijd om kennis te maken met deze veelzijdige illustrator!
Fotocredit © Maan Limburg
Hoe ben je met illustreren begonnen?
Ach altijd wel? Eerst bij eigen verhaaltjes. Toen ben ik er een opleiding voor gaan doen en even flink de weg kwijt geraakt binnen de wereld van illustratie. Om weer uit te komen bij waar ik altijd al het meest van hield: boeken!
Er zijn altijd mensen die zeggen “ach boeken illustreren.. begin er niet aan, de kans dat dat je lukt..” en gelijk hebben ze. Niet zo groot. Maar het is wel gelukt! Hatsekidee!
Wilde je altijd al illustrator worden?
Zeker! Maar ik wilde ook burlesque danseres worden, een superheld, mode ontwerper, postbode, kruiden heks, snoepwinkel eigenaar, boswachter en tijdreiziger.
Waar haal je je inspiratie vandaan? En wat doe je als jouw inspiratie stokt?
Boeken bekijken! Rondwandelen door de stad en bos en strand! Musea bezoeken! Internet afstruinen ! Als ik het even niet meer weet kijk ik soms ook naar mijn oudere illustraties of tekeningen van anderen. Soms zit daar net iets in dat je op het goede pad brengt. Een nachtje slapen helpt soms ook. Maar niet te lang stil zitten. Soms moet je ook gewoon een beetje aanrommelen en wat proberen. Het kan zomaar zijn dat je dan per ongeluk iets heel leuks maakt!
Hoeveel uur illustreer je per week? Heb je een vaste routine?
Hm… niet echt. Wel altijd eerst een kopje thee. Om daar dan vervolgens per ongeluk mijn penseel in te dopen.
Waar ben je op dit moment mee bezig?
Een heuleboel tegelijk! Peuterboekjes, prentenboeken, jeugd en tiener boeken. Van super zoet tot griezelige horror. Die afwisseling houdt me scherp! (Denk ik, het is vooral gewoon leuk)
Heeft illustreren jouw leven veranderd? Kun je dat uitleggen?
Nou zeker! Ik lees meer maar ben me ook bewust van de maatschappelijke veranderingen. Er is nu veel aandacht voor diversiteit en geaardheid bijvoorbeeld. Door dat subtiel of minder subtiel mee te nemen in het illustreren kan ik bijdragen aan het normaliseren er van. Dat maakt ook dat ik me misschien meer met die thema’s bezig hou dan ik anders misschien had gedaan.
Andersom heeft het hebben van een kindje heel veel invloed op mijn werk. Ik merk wat ik mis aan boekjes dat ik haar graag zou voorlezen en ga dat nu maken. Of ik zie wat zij leuk vindt bij het voorlezen, daar leer ik veel van!
Hoe verwerk je maatschappelijke thema’s in je boeken?
Ik vind het heel belangrijk om inclusief te illustreren. Dus zo veel mogelijk verschillende mensen te representeren. Alle kleuren en maten. En het liefst veel maffe kleding en rare kapsels. Maar ook tuinen met veel planten en bijen. En veel mensen op de fiets. Als illustrator kan ik een goed voorbeeld geven.
Wie zijn jouw favoriete kinderboekenauteurs en waarom?
Oe! Ik ben op dit moment wel heel erg fan van Jean-Claude van Rijckighem. Zijn boeken hebben fijne personages en er zitten zo veel historische details in dat het lijkt op tijdreizen.
Welke tips heb je om kinderen aan het lezen te krijgen?
Altijd een boekje mee en korte verhalen (voor)lezen.
Niet te moeilijk doen over stripboeken ook. Als je iets verder kijkt dan wat je kent zal je zien dat er ook daarin enorm veel kwaliteit en diversiteit gemaakt wordt.
Wist je dat ik…
– Graag in de natuur ben en naar het landschap kijk? Mooie luchten, kronkelende bomen, woeste zeeën. Daar kan ik geen genoeg van krijgen.
– suuuuper lang ben? Echt heel lang. Ik wed dat ik langer ben dan jij.
– Een enigszins verwaarloosde maar toch zeer geliefde verkleedkist heb? Je weet maar nooit wanneer je ineens een baljurk nodig hebt toch?
– Dyslectisch ben? Lekker handig als je veel boeken moet lezen. Dat gaat dus best wel langzaam. Daardoor kan ik er wel langer van genieten, dus het heeft echt niet alleen maar nadelen.
– Graag in buitenlandse supermarkten rondloop? Rare snoepjes, bijzondere thee, ander soort broodjes. Vreemd eten én de verpakking, vind ik super fascinerend.
