Stel, je schrijft je eerste boek en dat boek komt gelijk terecht op de Boekenbingolijst. Het gebeurde Remco Volkers. Hij schreef een boek over Pip en Zilver die horen dat ze naar Americka verhuizen. Ze kunnen hun geluk niet op. Helaas blijkt het niet te gaan om het land van de hamburgers en de filmsterren, maar om een heel klein dorpje, waar nogal rare dingen gebeuren. Zo stort er af en toe een verdieping van hun nieuwe huis in, raakt hun moeder verstrikt in het Openbaar Vervoer en duikt er een wildvreemde meneer op in hun tuin. En waarom vraagt iedereen toch steeds of ze al iets gevonden hebben?

Maar wie is Remco Volkers? De hoogste tijd om kennis te maken!

Hoe ben je met schrijven/illustreren begonnen?

Al op jonge leeftijd schreef ik verhaaltjes en gedichtjes. Maar daarin ben ik volgens mij echt niet de enige. Toen ik groot was dacht ik dat je als schrijver voor Grote Mensen moest schrijven. Eind 2017 kreeg ik echter het idee voor dit kinderboek. En toen heeft het toch nog jaren gesudderd voordat ik het echt klaar had. Pas toen in mijn omgeving proeflezers heel enthousiast waren durfde ik te denken aan een mogelijke publicatie. Zou het…?

Wilde je altijd al schrijver/illustrator worden?

Heel eerlijk: nee. Dat ik nu schrijver ben is een beetje bij toeval. Ik vond het werken aan dit eerste boek gewoon heel leuk, en toen ik het idee kreeg dat het misschien wel eens gepubliceerd zou kunnen worden, heb ik de sprong gewaagd. Uitgeverij Kluitman wilde het graag uitgeven.

Waar haal je je inspiratie vandaan?

Mijn inspiratie ‘ligt op straat’. Wie Pip & Zilver in Americka leest, zal ontdekken dat het een boek is over de vreemde grotemensenwereld. Als schrijver verbaas ik me over dingen die er gebeuren, en die gebruik ik dan. Of andersom: dan bedenk ik iets dat gek lijkt, maar dan blijkt het serieus ook te gebeuren of te kunnen. Ik hou op mijn telefoon notities bij van ideeën. Het is mij gelukkig nog niet gebeurd dat de inspiratie stokte.

Hoeveel uur schrijf je per week?

Ik schrijf met regelmaat, en het liefst ’s avonds – ik ben überhaupt een avondmens. Ik denk wel vaak overdag aan het verhaal, hoe het verder moet. Rond half tien gaat de laptop open. Ik probeer elke avond te schrijven, en ik ruim soms ook delen van het weekend in voor schrijftijd. Als ik eens een paar dagen wegga dan neem ik mijn laptop mee. Zo kan ik zonder afleiding lekker schrijven. Wel luister ik altijd naar muziek, bij voorkeur klassieke pianomuziek. Heel rustige muziek hoor, anders leidt het weer af. Of klassieke aria’s.

Waar ben je op dit moment mee bezig?

Momenteel ben ik bezig met het vervolg op Pip & Zilver in Americka: Pip & Zilver in Parijs.

Heeft schrijven jouw leven veranderd?

De enige verandering is dat ik nu kan zeggen: ik ben schrijver. Hoewel ik daar zelf nog héél erg aan moet wennen. Ik vind het wel steeds leuker om te zeggen.

Hoe verwerk je maatschappelijke thema’s in je boeken?

Ik probeer de vreemde zaken in de wereld en maatschappij een beetje uit te vergroten. Kinderen vinden sommige gebeurtenissen soms gek of grappig, terwijl de volwassenen situaties heel goed herkennen. Ik hoop op die manier de lezer een spiegel voor te houden.

Wie zijn jouw favoriete kinderboekenauteurs en waarom?

Daarvoor moet ik wel heel diep graven hoor. Ik heb al heel lang geen kinderboeken gelezen. Dan kom ik uit bij mijn jeugd: Annie MG Schmidt en Guus Kuijer. Waarschijnlijk omdat zij volwassen humor in hun boeken verwerken. Dat probeer ik ook, en ik merk dat veel volwassen lezers mijn boek heel erg leuk vinden – mijn oudste fan is 92.

Hoe gaat het schrijven van een boek bij jou in zijn werk?

Ik werk heel gestructureerd. Ik bedenk in grote lijnen het verhaal vooraf – en vaak ook al wat er in welk hoofdstuk ongeveer moet gebeuren. Dan bedenk ik de kleinere gebeurtenissen (waarvan er veel uit die telefoonnotities komen). Dat zet ik in een schema. Natuurlijk kan ik daar als ik wil van afwijken, maar zo’n schema geeft wel houvast..

Door op deze manier te werken kan ik als ik vastloop bij hoofdstuk 14 bijvoorbeeld alvast beginnen aan hoofdstuk 16, omdat ik weet wat er dan ongeveer moet komen. Als ik weinig zin of inspiratie heb ga ik tóch zitten, al is het maar om na te denken. Ik ben echt iemand die het moet hebben van planning en regelmaat. Zelfs als er een avond niks uit mijn vingers komt, heb ik toch over het verhaal nagedacht. Dat levert meestal wel iéts op, alleen misschien niet op dat moment.

Welke tips heb je om kinderen aan het lezen te krijgen?

Daar wordt door veel mensen al heel lang en hard over nagedacht, maar er is gewoon erg veel ‘gemakkelijke’ afleiding. Ik denk dat allerlei mensen hierin een belangrijke rol hebben, zoals ouders, scholen, oma’s en ook schrijvers. Met lezen kan je niet vroeg genoeg beginnen, als je met een achterstand begint, dan is lezen al snel niet zo leuk.

Wist je dat ik…

… linkshandig ben

… heel lang viool heb gespeeld

… zelf veel plezier beleef aan schrijven

… een oude Griekse zwerfhond heb, die altijd bij mij is

… dol ben op koken (en lekker eten!)

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *