Miriam Bos is opgegroeid in Spijkenisse. Ze heeft creatieve ouders die allebei erg gek zijn op lezen. Zij maakten haar zusje en Miriam al op vroege leeftijd enthousiast voor boeken lezen en dingen knutselen. Niet gek dus dat ze in het boekenvak is gerold! Haar laatste boek, Cadeautje, staat dit jaar op de lijst van de onderbouw. Tijd om Miriam wat vragen te stellen!
Fotocredits: Sandra Smulders Studio Vormgoed
Hoe ben je met schrijven/illustreren begonnen?
‘Er was eens een potlood dat ik graag wilde vasthouden, en van het een kwam het ander.’
Maar zonder dollen; Dat weet ik niet precies meer. Ik wist wel al op heel jonge leeftijd dat ik wilde tekenen voor kinderboeken, en ik hield ook al op heel jonge leeftijd van verhalen bedenken en opschrijven. En er was een periode dat ik zelfs bezig was met een zelfgeschreven stripverhaal. Maar ik maakte die grotere projecten en verhalen vaak niet af omdat ik dan alweer iets nieuws bedacht had om te doen.
Lange tijd heb ik vooral verhalen van anderen geïllustreerd en zelf niet zoveel gedaan met schrijven, omdat ik in de veronderstelling was dat ik daar niet echt talent voor had. Ik vond het wel leuk om te doen, maar deed er niet veel meer mee. Totdat ik dus Help! Een verrassing! maakte. En toen het verhaal werd opgepikt door Uitgeverij Lemniscaat ging voor mij het balletje ineens rollen. Voor ik het wist had ik zelfs een tweede prentenboek geschreven.
Wilde je altijd al schrijver/illustrator worden?
Ja op beiden. Maar ik wilde altijd nog het liefste illustrator zijn. Daar ligt mijn hart nog het meest, al vind ik schrijven ook wel degelijk leuk om te doen. Het is altijd al een droom van me geweest om een boek zowel te schrijven als te illustreren, maar ik had weinig verwachtingen dat het ook daadwerkelijk zou gebeuren. (Zo af en toe moet ik mezelf nog steeds even knijpen.)
Wat vind je leuk aan het schrijven/illustreren?
Dat ik mijn eigen verhalen mag verbeelden in zowel schrift als beeld en deze kan delen met anderen. Enne, het is natuurlijk een bonus als mensen het nog leuk en mooi vinden ook!
Waar haal je je inspiratie vandaan?
Veel inspiratie komt uit mijn jeugd, maar ook gewoon van de dingen die ik zie en mooi vind, dingen die me interesseren, of de dingen die me op een of andere manier aan het hart gaan.
Als de inspiratie stokt betekent dat meestal dat ik te druk ben geweest of dat ik moe ben, en dan is het hoog tijd om wat voor mezelf te doen. Als het even kan maak ik dan graag lange wandelingen of ga ik een dagje op weg met de fiets samen met mijn man. Dat helpt meestal wel om uit een bepaalde sleur te komen. Even naar buiten gaan, en als het kan, genieten van de natuur. Weg van de drukke stad en al die mensen met te veel haast.
Hoeveel uur schrijf je per week?
Voor de prentenboeken kan ik dat niet helemaal beantwoorden. Dat zijn zulke korte verhalen. Maar ik ben nu heel voorzichtig bezig met het schrijven van een jeugdboek. En daarvoor schrijf ik nu elke ochtend, nog vóórdat ik met mijn illustratiewerk ga beginnen minstens een half uur. Dat is op het moment vaste prik. Ik heb nog niet eerder een lang verhaal voor kinderen geschreven, dus het is nieuw voor me. Ik weet dus ook niet of dit boek er ook daadwerkelijk gaat komen. Maar voor nu vind ik het heerlijk om het verhaal vrij te laten en op papier te zetten. Of, eh, technisch gezien, in een document op de computer in mijn geval. Ik ben iets te chaotisch voor schrijven op papier. Ik schilder er liever op.
Waar ben je op dit moment mee bezig?
Zoals net beschreven ben ik dus bezig met een verhaal voor tieners. Het is een avontuur dat ik combineer met een spannende sage. We zullen wel zien of het er ooit gaat komen. Dus pin me er nog maar niet op vast.
Verder heb ik nog een concept liggen voor een derde boek met August en Suus. Dit idee staat al een tijdlang klaar, maar door drukte heb ik het even in de wachtrij gezet. Maar wie weet is er volgend jaar een nieuw avontuur met de twee vriendjes.
Heeft schrijven jouw leven veranderd?
Nee hoor, ik doe volgens mij gewoon hetzelfde als altijd. Ik voel me heel gelukkig dat ik dingen kan en mag creëren die ik zelf graag wil maken.
Wie zijn jouw favoriete kinderboekenauteurs en waarom?
Ik heb niet echt 1 favoriet. Vroeger vond ik een tijdje Roald Dahl briljant, daarna kon ik een poosje niet genoeg krijgen van de boeken van Monica Furlong. Verder las ik veel verschillende dingen uit de bibliotheek of uit de boekenkast van mijn ouders waarvan ik nu de titels en auteurs niet eens meer weet. Het kon van alles zijn. Van de Hobbit tot Lassie. Maar de namen deden er ook nooit zo toe. Namen van auteurs en illustratoren vergat ik meestal, en dat gebeurt trouwens nog steeds vaak. Het zijn de verhalen die blijven. Het is overigens wel eens lastig als ik iemand een boek aan wil raden. (‘Dat boek van ehhh…dingetje. Hoe heet ie nou.’)
Hoe gaat het schrijven van een boek bij jou in zijn werk?
Ik begin met een concept. Een soort basis-idee, en dat ga ik eerst uitwerken zodat ik een goed idee heb wat ik nou eigenlijk wil vertellen. Ik ben wel eens zomaar begonnen met schrijven, maar dan stuitte ik op dingen die ik nog had moeten uitzoeken, of waar ik nog geen oplossing voor had, en daar blokkeerde ik mezelf dan compleet mee. Dus nu schrijf ik eerst het verhaal op in grote lijnen. Ik weet hoe het begint, ik weet waar de schakelpunten in het verhaal moeten zijn, en ik weet hoe het eindigt, en daarna ga ik invullen.
Op welk boek ben je zelf het meest trots en waar ligt dat aan?
Help! Een verrassing! omdat het mijn eerste zelf geschreven én geïllustreerde boek is met een verhaal dat diep van binnen komt. En omdat hij zo onwijs warm is ontvangen door een heleboel fantastische juffen en meesters, en bibliotheken, en zoveel anderen. Daar ben ik heel dankbaar voor en ik ben er dus ook wel een beetje trots op.
Wat is je favoriete boek uit de Boekenbingolijst?
Atta van Jolien Janzing met de prachtige illustraties van Linde Faas. (Ja, ik moest per ongeluk Jolien’s naam weer op zoeken, want ik wist het niet meer uit mijn hoofd natuurlijk. Sorry Jolien!)
Welke tips heb je om kinderen aan het lezen te krijgen?
Forceer niets, maar creëer als het even kan fijne leesmomenten samen met je kind en zorg dat het gezellig is. Ga misschien ergens heen, weg van de computers en telefoons, en neem een boek mee. Natuurlijk is dit alles afhankelijk van de leeftijd van het kind, en ik heb zelf geen kinderen, dus ik denk nu terug aan hoe mijn ouders dat met ons deden. Mijn ouders beloonden ons vaak met een boek, en lieten ons dan iets uitzoeken in de boekenwinkel dat we zelf leuk vonden. Dat mocht ook gewoon een strip zijn als we dat wilden. Als we maar lekker konden lezen was alles goed.
Wat is de allerleukste reactie die je ooit van een lezer hebt gekregen?
‘Ik vind jouw plaatjes zo mooi’
Dat vond ik zó hartverwarmend om te horen van een heeeele jonge lezer.
Wist je dat…
- ik het liefst alleen maar kinderboeken lees? Die vind ik stiekem leuker dan boeken voor volwassenen.
- ik ontzettend veel verschillende soorten tekenmaterialen heb, in ontzettend veel verschillende kleuren? Ik heb tig verschillende tinten van alle kleuren van de regenboog en stiekem heb nooit genoeg.
- ik heel erg hou van de kleur geel in alle tinten, en heel specifiek hou van ultramarijn blauw.
- ik heel erg gek ben op vogels? De pimpelmees en roodborst zijn mijn favoriet en komen ook vaak voor in mijn illustraties. Let er maar eens op. Maar eenden vind ik ook geweldig.
- ik gek ben op hele lange wandelingen maken in de natuur om rust en inspiratie op te doen. En wist je dat de meeste mensen die met me meelopen al huffend en puffend klagen dat ik veel te snel loop?
