Hans Hagen is sinds 1987 full-time schrijver. Daarvoor werkte hij als leraar Nederlands en geschiedenis, bij een theatergroep en bij het kindertijdschrift Taptoe. Hij schreef tot nu toe 67 boeken, waarvan 19 met Monique Hagen. Hans werkte mee aan verschillende (school)radio- en televisieprogramma’s, onder andere aan Sesamstraat.
Vijf van de Jubelientjeboeken werden Getipt door de Kinderjury. Maar Hans schreef ook historische romans en dichtbundels, onder andere met Monique het bekende Jij bent de liefste. De bundel werd bekroond met de Kinderboekwinkelprijs.
Hans kreeg een Gouden Griffel voor De dans van de drummers, zes Zilveren Griffels, en Verkocht werd bekroond met de Woutertje Pieterse Prijs en de Glazen Globe. In 2008 schreef hij het kinderboekenweekgeschenk Vlammen. Dit jaar staat het nieuwste boek van Hans hagen in de Boekenbingolijst, namelijk Post uit Parijs. We mochten hem een aantal vragen stellen. Lees je mee?
Wilde je altijd al schrijver worden?
Vroeger wilde ik boer worden, net als mijn opa, want dan kreeg ik een paard – dacht ik. Maar op school kreeg ik een meester die heel mooi kon voorlezen, en ook een die prachtig verhalen kon vertellen. Daardoor ging ik steeds meer van lezen en boeken houden. Door die twee werd ik leraar Nederlands en geschiedenis en schrijver.
Hoeveel uur schrijf je per week?
Ik kan het beste in de ochtend schrijven, van negen uur tot een uur of één. Aan een nieuw boek beginnen vind ik moeilijk, dat papier kijkt me altijd zo wit aan. Het duurt soms weken voordat ik een goede eerste zin heb. Maar als ik eenmaal begonnen ben, vind ik schrijven heerlijk.
Waar ben je op dit moment mee bezig?
Ik werk met Monique aan een nieuwe dichtbundel – dat gaat heel langzaam bij ons, het zal nog wel even duren voordat die bundel klaar is. In 2025 komt er wel een boek van ons uit waarover ik nu nog niks mag zeggen.
Hoe verwerk je maatschappelijke thema’s in je boeken?
Mijn boek Verkocht gaat over kinderen van een jaar of vijf die als slaaf worden misbruikt, ze moeten op kamelen racen. Niet naar school, maar werken in de hete woestijn. Veel kamelenjockeys kwamen uit arme landen als Pakistan en Soedan. Ze werden door hun ouders verkocht, want als ze een race zouden winnen, kregen die ouders veel geld. Tenminste, dat zeiden de handelaars die de kinderen naar Dubai smokkelden. In Dubai zag ik een kamelenracebaan toen ik er de Nederlandse school bezocht. Ik dacht: hoe kan het dat in zo’n rijk land arme kinderen worden misbruikt. Met mijn verhaal over Yaqub protesteerde ik tegen die vorm van kinderslavernij.
Op welk boek ben je zelf het meest trots en waar ligt dat aan?
Het is moeilijk kiezen, want bij elk boek heb ik speciale herinneringen. In elk Jubelientjeboek staat wel een verhaal over iets dat mijn dochter heeft gedaan toen ze klein was – dat zijn leuke herinneringen, behalve het verhaal Het schaartje over de kussens van de bank. Net als Jubelientje knipte mijn dochter de kussens kapot met een vlijmscherp schaartje.
Maar ik ben misschien extra trots op De dans van de drummers, omdat ik er de Gouden Griffel voor kreeg.
Welke tips heb je om kinderen aan het lezen te krijgen?
Ouders en meesters en juffen moeten kinderen kennis laten maken met boeken. Heel veel voorlezen en zelf lezen en over boeken praten. Lezers worden op schoot en op school geboren. In verhalen kun je de hele wereld leren kennen.
Wat is de allerleukste reactie die je ooit van een lezer hebt gekregen?
In een boekwinkel kwamen een moeder en haar dochter naar me toe om een Jubelientjeboek te laten signeren. ‘Zal ik je naam in het boek schrijven?’ vroeg ik aan het meisje. ‘Hoe heet je?’ En toen zei ze: ‘Jubelien zonder tje.’ Dat vond ik heel erg leuk, dat iemand de door mij verzonnen naam draagt van de hoofdpersoon uit mijn boek.
Wil je meer weten over Hans Hagen of over zijn boeken, neem dan eens een kijkje op zijn site: https://hanshagen.nl/
Foto © Renske Derkx