Misschien komt Lysette van Geel je bekend voor. Ze is als journalist begonnen bij het NOS Jeugdjournaal en het Schooltv-weekjournaal. Daar heeft ze verslaggeving en presentatieklussen gedaan. Ook heeft ze jarenlang voice-overs ingesproken. Maar ze is ook schrijfster. Tijdens haar werk voor de tv merkte ze dat er over sommige onderwerpen veel te weinig bekend is. Daarom schreef ze het kinderboek ‘De Vlucht van Omid’. Het verhaal is waargebeurd en gaat over een jongen die van Iran naar Nederland vluchtte. Haar boeken hebben vaak een maatschappelijk thema, zoals dat ook bij het boek ‘Mijn moeder is een dekbed’ het geval is.

Hoe ben je met schrijven begonnen?

Ik begon jaren geleden met schrijven, omdat ik het belangrijk vond dat kinderen verhalen konden lezen over vluchtelingen. Hoe is het om te vluchten? Wat neem je mee? Wat laat je achter? En hoe zorg je dat je vrolijk blijft? Ik merkte dat daar bijna geen kinderboeken over waren. Dus ik ging op zoek naar verhalen. Uiteindelijk schreef ik De vlucht van Omid, een waargebeurd verhaal over een jongen die uit Iran naar Nederland vluchtte. Daarna ben ik niet meer gestopt met schrijven.

Wat vind je leuk aan schrijven?

Ik vind het leuk om in de wereld van iemand anders te duiken en even vanuit de ander naar de wereld te kijken. Ik word heel rustig van schrijven, dan stoppen mijn drukke gedachtes even en concentreer ik me op iets anders dan mezelf. Ik vind het ook heel fijn dat ik verhalen onder de aandacht kan brengen bij kinderen. Veel verhalen verdienen meer aandacht en dat kan door er een kinderboek over te maken. Door meer over elkaar te weten kunnen we elkaar beter begrijpen.

Waar ben je op dit moment mee bezig?

Dat is nog geheim! Maar het gaat ook over iets dat ik heel belangrijk vind. Ik hoop dat kinderen er straks wat aan hebben. Meer vertel ik niet haha!

Bedenk je van tevoren het hele verhaal of kijk je waar je uitkomt?

Ik bedenk van tevoren wat ik wil vertellen, welke boodschap het boek moet hebben. Dan verzamel ik daar informatie over en maak ik een hoofdstukindeling. Die kan altijd nog veranderen als ik aan het schrijven ben. Ik leer mijn personages echt goed kennen als ik aan het schrijven ben, dan krijgen ze vanzelf een bepaald karakter, grappig hè?

Wat is de allerleukste reactie die je ooit van een kind hebt gehad?

Ik kreeg kort geleden een berichtje dat een jongen al mijn boeken had gelezen en fan was. Hij vertelde dat hij dyslectisch was, dus heel hard moest werken om het te kunnen lezen. Hij had flink zijn best gedaan. Maar hij las mijn boeken met plezier! Toen voelde ik me even heel erg trots. Maar eigenlijk vind ik alle reacties van kinderen leuk. Het blijft een gek idee dat kinderen mijn verhaal lezen, ik vind dat magisch!

Hoe heeft schrijven jouw leven veranderd?

Door te schrijven kan ik aandacht vragen voor dingen die ik belangrijk vind. Dan heb ik het gevoel dat ik kan helpen, iets kan doen. Als ik dat niet zou doen lag ik vast alleen maar te piekeren in bed. Nu geef ik mezelf een pen en ga ik aan de slag. Misschien was ik anders wel een piekeraar geworden:) En ook belangrijk: door het schrijven vergroot ik mijn wereld en heb ik ook super veel leuke, lieve en bijzondere kinderen en mensen ontmoet. Ik word er gewoon heel gelukkig van!

Heb je tips om kinderen aan het lezen te krijgen?

Zoek een verhaal dat je interessant vindt en waar je nieuwsgierig van wordt. Bij ieder mens past een ander boek. Het is soms even zoeken, maar er ligt voor ieder kind (ook voor jou!) zeker wel een boek te wachten waar je lekker in kan verdwijnen. Vraag dus vooral tips van anderen en ontdek welk verhaal bij jou past. Veel plezier op je ontdekkingstocht.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *