Tineke Meirink (1972) is kunstenaar en illustrator. Ze studeerde aan de Hogeschool voor Beeldende Kunsten in ‘s-Hertogenbosch. Illustraties maakt ze sinds de jaren 90 voor met name kinderboeken. Haar oeuvre is omvangrijk. Meer dan 130 boeken voorzag zij van illustraties. Ook schreef zij twee prentenboeken. ‘Zie jij wat ik zie?’, verscheen in 2022 bij uitgeverij Ploegsma en bereikte de longlist van de Vlaamse literatuurprijs de Boon 2023. Ook illustreerde ze het boek ‘Mijn moeder is een dekbed’, geschreven door Lysette van Geel, dat je dit jaar op de Boekenbingolijst kunt vinden.
Hoe ben je met schrijven/illustreren begonnen?
Ik tekende altijd al, eerst tekende ik vooral strips na, zoals Donald Duck en Lucky Luke. Daarna verzon ik het zelf. Toen ik ontdekte dat je er ook je beroep van kon maken, ben ik naar de kunstacademie gegaan.
Wilde je altijd al illustrator worden?
Nee, ik wist heel lang niet eens dat het beroep illustrator bestond! Als klein meisje wilde ik eigenaresse van een snoepwinkel worden.
Wat vind je leuk aan het illustreren?
Ik hou van tekenen, schilderen en dingen maken en bedenken. En dat dat dan mijn werk is vind ik fantastisch.
Waar haal je je inspiratie vandaan? En wat doe je als jouw inspiratie stokt?
Inspiratie is overal. Als je je zintuigen en je hart opent, ontdek je het vanzelf. Het ligt op straat, of hangt in een museum, het komt voorbij in een liedje op de radio, in een gesprek, op Instagram, je ruikt het tijdens een boswandeling. Op momenten dat ik vastloop, probeer ik iets te gaan maken of doen waar ik op dat moment gewoon zin in heb. Niet omdat het moet. Even de tijd nemen om aan te rommelen. Dan komt de inspiratie vanzelf weer op gang.
Hoeveel uur illustreer je per week? Heb je een vaste routine?
Nee, elke dag is eigenlijk weer anders bij mij. Ik begin graag wel niet te vroeg en werk graag tot laat door. Met in de middag tijd voor een wandeling.
Waar ben je op dit moment mee bezig?
Met illustraties voor een moppenboekje en een tijdschrift, het updaten van mijn website, het voorbereiden van een boekpresentatie en van een expositie.
Op welk boek ben je zelf het meest trots en waar ligt dat aan?
Vaak is dat mijn laatste boek. Maar op ‘Zie jij wat ik zie?’ ben ik nog steeds erg trots, omdat ik het boek zelf bedacht en geschreven heb, het een eerbetoon is aan mijn ouders en ik er door ‘De Boon’ voor genomineerd werd.