Annejan Mieras is geboren op een hofje in Amsterdam. Dat was een fijn klein wereldje, met een bibliotheek om de hoek. Ze was dol op boeken, maar ze las ze zelden. Ze was vooral aan het tekenen en aan het timmeren in de kelder. Voor haar studie Bouwkunde ging ze naar Delft. Ze werkte al een tijd als architect, toen ze ontdekte dat ze het verzinnen van de bewoners en de gebruikers veel leuker vond dan het ontwerpen van gebouwen zelf. Dus is ze maar naar een schrijfcursus gegaan en steeds meer gaan schrijven. Ondertussen ging ze werken als juf op een basisschool, omdat ze dan de hele dag dingen mocht verzinnen. Dit jaar staat ze met haar boek ‘Het kleine heelal’ op de Boekenbingolijst. Tijd om haar wat beter te leren kennen. Lees je mee?

Wat vind je leuk aan het schrijven?

Dat je met taal een eigen wereldje kunt scheppen. Schilderend met woorden en zinnen. En dan een verhaal op het spoor komen en steeds verder uitwerken. Zo, dat de personages een soort vrienden van me worden.

Waar haal je je inspiratie vandaan?

Ik heb steeds meer plezier in ongemak; er kan namelijk een mooi verhaal in verborgen zitten. Ik bekijk de krant dan ook met schrijvers ogen. En de wachtkamer, het perron, de klas en mijn buren. En als het allemaal niet opschiet, ga ik tekenen.

Hoeveel uur schrijf je per week?

Ik probeer twee dagen per week te schrijven. Dan begin ik met vulpen in een schrijfboek. Een paar bladzijdes vol zin en onzin. Daarna ga ik door op de computer.
Schrijven is vooral veel nadenken, uitproberen, veranderen, weghalen, herlezen en soms ook even een tijdje laten rusten.

Waar ben je op dit moment mee bezig?

Een verhaal over Zach, die niet zo’n goede lezer is. Dat was ik zelf dus ook niet.
Ik probeer een boek te schrijven dat ik vroeger had willen lezen. Dat is nog best ingewikkeld.

Heeft schrijven jouw leven veranderd?

Mijn wereld is groter én kleiner geworden. Groter door alle boeken die ik ben gaan lezen, de research die ik doe en klassen die ik mag bezoeken. Kleiner omdat ik het liefst in mijn schrijfkamertje zit. Gelukkig ben ik nog nieuwsgierig genoeg om erop uit te gaan om rond te kijken en te luisteren: Hoe doen mensen, wat hebben ze aan, wat zeggen ze. Zo vul ik mijn schrijf-voorraadkamer.

Hoe verwerk je maatschappelijke thema’s in je boeken?

Personages in mijn verhalen zijn vaak door omstandigheden even de weg kwijt, door financieel, psychisch en sociaal ongemak. Dat zie je ook in onze maatschappij gebeuren.

Wie zijn jouw favoriete kinderboekenauteurs en waarom?

O, Zoveel! Nou vooruit, Hanna Kraan en Erna Sassen om hun heerlijke taal.

Hoe gaat het schrijven van een boek bij jou in zijn werk?

Ik weet ongeveer waar ik uit wil komen, maar de weg erheen is steeds weer een grote ontdekkingsreis. Soms verdwaal ik ook onderweg, dan is het fijn om een beetje de koers te weten.

Op welk boek ben je zelf het meest trots en waar ligt dat aan?

Poe. Misschien toch ‘Het kleine heelal’. Omdat de puzzel uiteindelijk toch af is gekomen.

Wat is je favoriete boek uit de Boekenbingolijst?

Ik heb ze nog lang niet allemaal gelezen. De jongen die van de wereld hield, van Tjibbe Veldkamp, is in elk geval prachtig!

Welke tips heb je om kinderen aan het lezen te krijgen?

Geef elkaar leestips en boeken cadeau!
En (ouders!) lees in de trein, op de bushalte, in de wachtkamer, op het schoolplein, voor de TV, in het park, tijdens de rekenles. Eigenlijk kan je overal lezen. Probeer maar!

Wist je dat ik…

-niet zo goed in spelling ben (en dus heel blij met de Lemniscaatredactie!),
-dol op Fruittella ben (aardbeiensmaak graag),
-morgen écht mijn werkkamer ga opruimen…
-nog twee dagen per week voor een klas vol schatjes sta.
-al die mooie Boekenbingoboeken wil gaan lezen.

 

 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *