In 2000 begon Marc zijn eigen tekstbureau: Rake taal. Hij ging schoolboeken schrijven voor aardrijkskunde, natuur en taal. Museumteksten over walvissen, kompassen en ammonieten. En hij bedacht samen met drie anderen een hele serie informatieve e-books: Duh!  Al die dingen doet hij trouwens soms nog steeds wel. Maar sinds hij kinderboeken schrijft gaat hij ook bij scholen en bibliotheken langs waar hij vertelt over zijn boeken en uitlegt hoe klimaatverandering werkt. Hij staat dit jaar met maar liefst twee boeken in de Boekenbingo! ‘Val niet in de vulkaan’ vind je op de middenbouwlijst en zijn boek ‘Rugzwemmen’ staat dit jaar op de bovenbouwlijst. Tijd om hem een aantal vragen te stellen.

Hoe ben je met schrijven begonnen?

Ik schreef altijd al voor mijn werk, voor websites, musea en schoolboeken. Toen zeiden mensen dat ik zo leuk kon schrijven en eens een kinderboek moest proberen. Dat is Hé Aardbewoner geworden. Mijn eerste boek, dat in 2014 verscheen.

Wilde je altijd al schrijver worden?

Nee hoor. Als kind wou ik een snoepwinkel beginnen en toen een speelgoedwinkel en toen een dierenwinkel. En daarna wist ik het niet meer.

Waar haal je je inspiratie vandaan? En wat doe je als jouw inspiratie stokt?

Ik kan me enorm verbazen over de wereld om me heen. Over de natuur, over de mensen en over hoe alles met elkaar samenhangt. Dat zul je in al mijn boeken terugvinden. Als mijn inspiratie stokt, ga ik een eind fietsen en meestal kom ik dan terug met allemaal goede ideeën.

Heeft schrijven jouw leven veranderd?

Jazeker, op allerlei manieren. Ik heb heel veel geleerd over de onderwerpen waarover ik schrijf. Ik ben veel minder verlegen geworden: vroeger vond ik het supereng om iets aan een groep mensen te vertellen, maar nu vind ik dat hartstikke leuk. En ik heb heel veel leuke mensen leren kennen in de kinderboekenwereld.

Hoe verwerk je maatschappelijke thema’s in je boeken?

Ik schrijf vaak over klimaatverandering, omdat ik dat zelf heel interessant vind en omdat ik me er zorgen over maak. Ik vind het belangrijk dat kinderen weten hoe dat wetenschappelijk in elkaar zit. Dus dat leg ik zo goed en leuk mogelijk uit en dan mag iedereen zelf bedenken wat ze met die informatie doen.

Op welk boek ben je zelf het meest trots en waar ligt dat aan?

Dan kies ik toch voor Palmen op de Noordpool. Dat boek heeft verschillende prijzen gewonnen en is al vertaald in dertien talen. Het was een van de eerste Nederlandse kinderboeken over klimaatverandering en het ziet er ook nog eens prachtig uit, dankzij de illustraties en vormgeving van Wendy Panders.

Wist je dat…

  • ik gek ben op kaarten en atlassen?
  • ik nog nooit een stropdas heb gedragen?
  • ik heel veel dictees heb bedacht, misschien ook wel die van jou?
  • ik altijd blij word van limoentjes?
  • ik net toch heel even na moest denken of word niet met dt moest?

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *