Rian Visser (1966) is de Nederlandse Kinderboekenambassadeur 2024-2026, www.kinderboekenambassadeur.nl. Ze schrijft humoristische en spannende kinderboeken die perfect aansluiten bij de interesses van kinderen. In 2022 ontving ze een Zilveren Griffel en Gouden Poëziemedialle voor haar poëziebundel Alle wensen van de wereld. Ze is initiatiefnemer van het project Raadgedicht, www.raadgedicht.nl, waarmee ze op een laagdrempelige manier poëzie van bekende Nederlandse en Vlaamse dichters in de klas brengt. Ook beheert ze de website www.lekkerlezen.nu, waarop diverse kinderboekenmakers boekentips delen. Met haar boek ‘Het is een zachte dag vandaag’ staat ze dit jaar op de middenbouwlijst van de Boekenbingo. Tijd om haar een aantal vragen te stellen.
Hoe ben je met schrijven/illustreren begonnen?
Ik schreef al toen ik vijf jaar was, maar dat was nepschrijven. Ik wilde het zo graag dat het me niet uitmaakte dat ik nog geen letters kende. Mijn moeder las mijn ‘verhalen’ voor.
Wat vind je leuk aan het schrijven/illustreren?
Het is fijn om iets te maken wat helemaal uit mezelf komt. Niemand is de baas over wat ik maak. Ik mag alles zelf weten. Ik kan dingen opschrijven die helemaal niet kunnen. Ik kan mijn gevoelens uitdrukken. Ik vind het ook leuk om lang aan een gedicht te puzzelen. Als het af is, kan ik verrast zijn over wat ik geschreven heb. Het lijkt dan alsof het van ergens anders vandaan komt. Ik kan me bijna niet voorstellen dat ik het zelf bedacht heb.
Waar haal je je inspiratie vandaan? En wat doe je als jouw inspiratie stokt?
Ik kan altijd wel iets bedenken. De kunst is om niet wachten tot ik iets goeds bedenk. Ik ga gewoon beginnen. Waarschijnlijk wordt het niks, maar dan ben ik wel op weg, dan heb ik iets om aan te werken. Ik ben echt een herschrijver. Pas na de zoveelste versie begint er iets te ontstaan wat de moeite waard is.
Hoeveel uur schrijf je per week? Heb je een vaste routine?
Ik schrijf het liefst in de ochtend, nadat ik lekker uitgeslapen ben. Als ik veel schoolbezoeken en lezingen heb, schrijf ik soms een paar weken niet. Dan mis ik het wel.
Waar ben je op dit moment mee bezig?
Ik schrijf aan een nieuw deel van Blitz, aan het zesde deel van Robotoorlog en ik schrijf gedichten.
Heeft schrijven jouw leven veranderd? Kun je dat uitleggen?
Ik ben het gelukkigst als ik schrijf. Dat deed ik als kind al, maar dat ik ervan kan leven heeft mijn leven zeker veranderd. Het is een enorme luxe om werk te hebben waar ik gelukkig van word, wat ik met zoveel mensen kan delen en waar ik mezelf in kan ontwikkelen.
Hoe verwerk je maatschappelijke thema’s in je boeken?
Ik maak me zorgen om het klimaat, oorlog, armoede, verharding, dierenleed, vervuiling, ongezond leven, trauma’s, polarisatie, discriminatie, enzovoort. Het is niet meer dan logisch dat ik die onderwerpen dus ook in mijn verhalen stop. Ik doe dat niet heel opzettelijk. Het hoort gewoon bij mij om me uit te spreken.
Hoe gaat het schrijven van een boek bij jou in zijn werk? Bedenk je van tevoren het hele verhaal, of begin je en kijk je waar je uitkomt?
Ik vertrek meestal vanuit een thema of een probleem en ga dan gewoon schrijven. Ik schrijf eerst heel ruw en snel. Ik gooi veel weg en loop vaak vast. Onder de douche of zittend op een paard krijg ik weer nieuwe ideeën. Als het verhaal of gedicht in ruwe vorm klaar is, ga ik herschrijven. En herschrijven. En herschrijven.
Op welk boek ben je zelf het meest trots en waar ligt dat aan?
Ik ben het meest trots op Het is een zachte dag vandaag, omdat ik denk dat deze gedichten zowel kinderen als volwassenen zullen aanspreken. Gedichten kunnen herkenning, hoop, en perspectief bieden. Mensen kunnen er echt iets aan hebben.
Welke tips heb je om kinderen aan het lezen te krijgen?
Ouders en leerkrachten moeten het voorbeeld geven door zelf veel te lezen en veel voor te lezen. Dat kan als we minder verslaafd zijn aan onze mobieltjes en als iedereen meehelpt. Inspireer elkaar. Geef elkaar boekentips. Geef boeken cadeau. Laat van je lezen! Dan komt het goed.
