Mariska Overman woont in Twente, vlak bij Duitsland. Ze gaf les in levensbeschouwing en filosofie, en had met haar man Bureau MORBidee: een bureau dat de dood bespreekbaar maakt. Eerst schreef ze een paar boeken voor volwassenen, maar haar hart verloor ze pas echt aan schrijven bij haar eerste kinderboek: De zomer die alles was. Dit boek staat dit jaar op de Boekenbingolijst! Tijd om Mariska beter te leren kennen.
Wilde je altijd al schrijver/illustrator worden?
Ik wilde al jong graag schrijven, mijn eerste verhaaltjes schreef ik op de basisschool al. En gedichtjes schrijven, dat vond ik ook leuk. Misschien wil ik dat ooit nog wel weer doen. Maar wat ik vroeger het liefst wilde worden, was zeebioloog.
Wat vind je leuk aan het schrijven/illustreren?
Het allerleukste vind ik het zien groeien van een verhaal. Je begint met een klein idee, en dat groeit en groeit. En soms valt bijna vanzelf alles op zijn plek tijdens het schrijven. Dat voelt magisch…
Waar haal je je inspiratie vandaan? En wat doe je als jouw inspiratie stokt?
Overal. Soms uit iets wat ik hoor of zie, soms uit mijn eigen leven. Maar de meeste inspiratie komt tijdens het schrijven. Dus dat doe ik dan ook als het stokt: gewoon verder schrijven. Op de een of andere wonderlijke manier zet dat deurtjes in je hoofd open, en komen de ideeën bijna vanzelf.
Waar ben je op dit moment mee bezig?
Op dit moment ben ik bezig met nadenken en alvast notities maken voor mijn derde kinderboek. Dit is heel erg leuk, want nu ligt alles nog open. Ik schrijf alle ideeën op, ook woorden en zinnen die ik graag wil gebruiken. En binnenkort ga ik beginnen met het schrijven.
Heeft schrijven jouw leven veranderd? Kun je dat uitleggen?
Dat heeft het zeker. Schrijven heeft me geleerd goed naar mezelf te luisteren, en om te gaan met kritiek én complimenten. Schrijven is heel persoonlijk, zelfs als het verhaal helemaal verzonnen is. Het is soms bijna alsof iedereen in je dagboek mag kijken. Maar dat zorgt er ook voor dat ik me meer met mensen verbonden voel, en dat is mooi!
Hoe gaat het schrijven van een boek bij jou in zijn werk? Bedenk je van tevoren het hele verhaal, of begin je en kijk je waar je uitkomt?
Toen ik begon met schrijven, begon ik met de eerste zin en had ik verder geen idee. Tijdens het schrijven kwamen de ideeën. Nu denk ik wel meer na voor ik begin, over personages, over wat ik wil vertellen met het verhaal. Maar nog steeds komen er tijdens het schrijven ook weer ideeën. Het is dus een beetje van allebei.
Op welk boek ben je zelf het meest trots en waar ligt dat aan?
Ik ben het meest trots op De zomer die alles was. Bij dat boek ben ik dichtbij mezelf gebleven, en durfde ik meer met taal te spelen. Ook durfde ik er meer dingen uit mijn eigen leven in te stoppen. En dat maakt het verhaal bijzonder, denk ik.
Wist je dat ik…
…oude barbies verzamel?
…in Frankrijk en Gran Canaria gewoond heb?
…Duits de allermooiste taal vind? (wirklich wahr!)
…veel concerten bezoek?
…op dansles zit?
…best goed kan tekenen?
…een dierenbegraafplaats had op de basisschool, net als Puca uit De zomer die alles was?